Κυριακή 26 Ιανουαρίου 2014

το τάγκο της σιωπής ...

…Και καπου μακριά ακούγεται η φωνή του μαέστρου , να λέει , ότι , οποιος παίζει καλα τη σιωπή , παίζει καλα το τάνγκο . Οι νότιες γειτονιές του Μοντεβιδέο , γεννησαν το τάνγκο . όλες οι νότιες γειτονιές χορεύουν στους ρυθμούς των ονείρων . Φτιαχνουν ρυθμούς από τα λάθη και γελούν . Τότε συνηθιζουν να παίζουν οι εμπειρίες , σαν μουσικοί , πέρα από τις νότες. Μη μένεις πισω στο ρυθμό . Η φωνη χάνεται στην ομίχλη μακρινών λιμανιών . Τότε , πρέπει να χορέψεις τη σιωπή . Οι σιωπές , οι μουσικές παύσεις , χαρακτηρίζουν τους παθιασμένους ρυθμούς και προετοιμάζουν την ανυπομονησια σου, γι ‘ αυτό που θα επακολουθήσει. Για την ηδονική κορύφωση της στιγμής . Για την ανακούφηση της εκπλήρωσης . Οταν  θα είσαι έτοιμος , τότε θα μάθεις να παίζεις τις σιωπές . Χωρις τις σιωπές , θα υπήρχε παραφωνία στο παθιασμένο τάνγκο του δειλινού. Οι χα’ι’νιδες του απείρου εχουν στησει το γλέντι τους στα χαράκια των λογισμών . Στις σχισμές του βράχου της επιθυμίας . Εκεί , που είναι προστατευμένοι από τα μάγια των αστερισμών, που θέλουν να καθορίσουν το ακαθόριστο. Απόψε θα γίνουμε χα’ι’νιδες του ονείρου.